Appelvlap

‘Wilt u wat eten kopen voor mij?’ Ik kijk op naar de jongen die mij de vraag stelt. Gele vingers, vers gedraaid sjekkie in zijn hand, kleding die minstens al een jaar niet gewassen is. Terwijl ik op mijn ‘extra sterke cappuccino’ sta te wachten neem ik de jonge jongen verder in mij op. Grauwe huid, zwarte tanden en veel rimpels. Om geheel in stereotypes te spreken: een junk. Daar sta ik dan. Acht uur ’s ochtends op Haarlem station. Het station waar ik elke ochtend, zonder hier ook maar twee seconde over…continue reading →

De Dokter – Deel 2 – Dress to Impress

Elk jaar is het rond de tijd van Carnaval weer een feestje voor de Haarlemse westerling. Die Haarlemmers houden namelijk wel van een verkleedpartijtje op zijn tijd. Zolang de feestjes fout zijn en je ongegeneerd je gekste, geilste of coolste pakje uit jouw verkleedkist mag trekken, maak je de gemiddelde Haarlemse gewoonweg blij. Al weken was ik met plezier aan het bedenken wat ik zou aantrekken voor het ultieme verkleedfeestje. Na tientallen verschillende websites en honderden verschillende pakjes gezien te hebben, kwam ik tot een schokkende conclusie. Eigenlijk heb je als vrouw met…continue reading →

De Dokter – Deel 1

Ondanks de trillende handen, bevende benen en spanning in mijn maag, ben ik er klaar voor. Niets heb ik aan het toeval overgelaten. De wintervacht op mijn benen is officieel verwijderd. De kleur van mijn ondergoed matcht bij mijn jurkje, dekbedovertrek en bank. Een sixpack echte Haarlemse Jopen biertjes staat koud in de koelkast en een flesje (of drie) rode wijn staat klaar op het aanrecht. Tsja, niets aan het toeval overgelaten dus. Het jaar 2015 wordt het jaar van het Tijgerpunt. Het tijgerpunt is terug van weggeweest. Zoals dat vaak gaat met…continue reading →

Oerdriften

Abrupt werd ik gisterochtend uit mijn droom getrokken. Gewikkeld in mijn donzen dekbed, kijk ik met een half oog naar mijn telefoon. Terwijl ik mij besef dat het pas vijf uur is draai ik nog een keertje om. Voor even bevind ik mijzelf in een moment tussen dromen, slapen en wakker zijn. Een moment van rust. Ja, heel even. Zeker een minuut of twee was ik in complete rust. Een persoonlijk record voordat mijn energielevel terug op 100 was. ADHD in mijn hoofd. Woorddiarree in mijn gedachten: ‘Vrijdag, bijna weekend, borrels, feestje, borrels,…continue reading →